Street art in New Brooklyn: een interview met Daniël Roozendaal

Brooklyn, New York is een waar street art mekka. Hier vind je op elke hoek van de straat indrukwekkende muurschilderingen. Binnenkort hoef je de oceaan niet meer over om toffe street art te spotten. In ‘ons eigen’ New Brooklyn vind je straks door de wijk verspreid drie muurschilderingen, gemaakt door de Utrechtse Illustrator en Visual Artist Daniël Roozendaal (1984). Zijn ontwerpen spraken de Kwaliteitscommissie het meest aan. Wij spraken hem over zijn werk.

Simpel, simpeler, simpelst

Nadat Daniël in 2009 afstudeerde aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht, startte hij direct als freelancer. “Als illustrator werk ik voornamelijk editorial, dus in opdracht van kranten en tijdschriften. Schilderen doe ik op eigen initiatief of voor bedrijven, zoals nu voor New Brooklyn. Opdrachtgevers komen uit alle hoeken. Zes jaar geleden was er iemand die graag in de openbare ruimte, langs de route van de Tour de France in Utrecht een muurschildering wilde. Dat zijn uiteindelijk reusachtige portretten geworden van de enige twee Nederlandse Tourwinnaars ooit, Joop Zoetemelk en Jan Janssen.”

“In mijn werk abstraheer ik vormen graag. Ik vind het een uitdaging om objecten en gezichten zo te maken dat ze heel simpel, maar toch herkenbaar zijn. Dat is een dunne lijn en daar moet je een balans in vinden. Als je het te simpel maakt dan is het niet meer herkenbaar, maar als je het niet simpel genoeg maakt dan vind ik de vorm niet interessant.”

‘Where urban meets green’

Om inspiratie op te doen voor zijn ontwerpen, had afreizen naar Almere Poort weinig zin. Alhoewel… “Ik ben langs geweest, maar zag op dat moment alleen nog een kale vlakte. De bouw was nog niet begonnen. Wel raakte ik op het projectbureau in gesprek met de kopers van de woning waarop één van de schilderingen gemaakt wordt. Ik heb mijn idee voorgelegd en gevraagd of ze nog aanvullingen hadden. Dat hadden ze.”

De ontwerpen van Daniël kun je een drieluik noemen. Voor alle drie de werken is hij op dezelfde manier aan de slag gegaan. “Ik begon met het aanleggen van een beeldende database. Hierin verzamelde ik typische, architectonische kenmerken van Brooklyn in New York. De Brooklyn Bridge, de karakteristieke trappen voor de huizen en de ‘brownstone’ bakstenen. Ook wilde ik de slogan ‘where urban meets green’ laten terugkomen in mijn werk. Organische elementen, zoals planten, bladeren en bloemen.

Al deze kenmerken abstraheer ik vervolgens en daarna is het een kwestie van schuiven om tot een goede compositie te komen. Toen ik dat aan die toekomstige bewoners liet zien waren ze enthousiast, maar hadden ze één toevoeging: het reuzenrad op Coney Island. Dat zie je nu terug.”   

Levensgrote kleurplaat

Gewapend met een schaarhoogwerker en dik stuk stoepkrijt zal Daniël uiteindelijk aan de slag gaan. “Ik begin met het maken van een raster van lijnen, zowel in mijn digitale bestand als op de muur. Op die manier heb je digitaal én in het echt dezelfde verhoudingen. Je ziet in elk vierkant hoe de lijnen van de schets lopen en kunt dat één-op-één overnemen op de muur. Om de rasterlijnen zelf strak op de muur te krijgen, maak ik gebruik van een slaglijnmolen. Hiermee trek je gemakkelijk een lijn van kalkpoeder tussen twee punten. Daarna hoop je vooral dat het niet te hard en zijwaarts gaat regenen. De grote kleurplaat die is ontstaan, kleur ik in met verf. Alhoewel, het is niet zo gemakkelijk als het klinkt. Je moet tijdens het schilderen blijven opletten en af en toe afstand nemen.”

 

“Gelukkig moet het wel heel hard zijwaarts regenen wil het krijt helemaal van de muur afspoelen.”

 

De charme van verwering

Regen, wind en zon. Uiteindelijk speelt het weer niet alleen een rol tijdens het aanbrengen van de muurschilderingen, het weer zal ook haar invloed uitoefenen in de tijd daarna. “Met kwalitatief goede verf zal de verwering meevallen, maar je zou er ook aan kunnen denken om een beschermende coating aan te brengen. Al twijfel ik daar in dit geval over. Helemaal als je het hebt over het gevoel van Brooklyn, New York. Dat rauwe, street art gevoel bereik je zodra je de tijd haar werk laat doen. Een glimmend, strakke schildering? Ik vind een beetje verwering juist wel z’n charme hebben. Dat moet je durven laten gebeuren.”  

Lange adem

Hoe lang Daniël over een muurschildering doet vindt hij lastig inschatten: “Soms trek ik er een week voor uit en dan heb ik het in een paar dagen af, een andere keer denk ik dat ik het wel even doe en kom ik in onwijze tijdnood. Bijvoorbeeld omdat er toch nog een tweede laag op moet. Maar, met een week moet het toch wel gedaan zijn.

Eén schildering dan. Want al met al is het een project van de lange adem. Er zit zo’n tweeënhalf jaar tussen het moment van ontwerpen en het aanbrengen van de laatste muurschildering. “Dat vind ik als beeldmaker best lastig, aangezien je in de tussentijd uitgekeken kunt raken op je eigen werk. Je smaak ontwikkelt zich constant. Gelukkig heb ik dat bij deze ontwerpen nog niet en daarnaast is het in dit geval ook niet handig als ik het wel zou willen. Om het praktisch uitvoerbaar te houden moet ik met bepaalde zaken rekening houden. Het mag niet te gedetailleerd en ingewikkeld worden. Nu weet ik in ieder geval dat ik de ontwerpen op de muur krijg, zoals ik ze op mijn beeldscherm zie.”

Dit najaar kan het zomaar zijn dat je Daniël in levende lijve aan het werk ziet in New Brooklyn. Dan verschijnt zijn eerste street art op de muur. En je mag hem aanspreken. “Laatst stond ik bij het zwembad om baantjes te gaan trekken. Ik rekende af en toen de kassière mijn naam wilde weten hoorde ik een vrouw achter me zeggen: “Oh, dan ben jij van die schildering!” Ze had mijn naam zien staan onder de muurschildering in Utrecht. Dat is een compliment.”